El personal portuario se reúne en Marrakech para renovar la lucha por los derechos, la seguridad y las normas laborales.
Las seis reivindicaciones que se debaten en el Congreso de la Federación Internacional de los Trabajadores del Transporte (ITF) son el foco de la labor de la Sección Portuaria de la ITF: este fue el mensaje central acordado y transmitido hoy por el personal portuario en el Congreso de la ITF celebrado en Marrakech.
Los desafíos a los que se enfrenta el personal portuario en todo el mundo están reflejados en la estrategia emergente de la ITF en materia de rendición de cuentas, igualdad, derechos, seguridad, sostenibilidad y futuro del trabajo, prioridades vitales e interrelacionadas que pueden generar un cambio real en la vida y los medios de subsistencia de todos los trabajadores y las trabajadoras del transporte.
El presidente de la Sección Portuaria, Paddy Crumlin, afirmó: “Fueron el personal portuario y la gente de mar quienes fundaron la ITF. Los trabajadores y las trabajadoras portuarios sabemos que siempre hemos recibido un trato injusto y se hace cualquier cosa por dividirnos.
“Reclamamos la decencia y la dignidad que nos merecemos por la labor que realizamos, ya se trate de nuestros derechos, de nuestra dignidad, de no vivir en la pobreza o de no vernos expuestos a lesiones y accidentes mortales en el trabajo.
El foco de atención de la sección combina estas reivindicaciones e incluye demandas específicas a las que se enfrentan los portuarios y las portuarias relacionadas con la automatización, la seguridad y la salud en el trabajo y la igualdad.
Al igual que en muchas otras secciones de la ITF, la responsabilidad en las cadenas de suministro —es decir, exigir a las corporaciones que dominan estas cadenas que rindan cuentas por los abusos de los derechos cometidos en ellas— es un área transversal de trabajo, ya que estos gigantes del transporte y la logística integran cada vez más sus cadenas y operaciones mediante la adquisición de empresas de diversos medios de transporte. Gracias a su larga trayectoria de solidaridad y lucha, el personal portuario de todo el mundo está listo para desempeñar un papel clave en los próximos cinco años.
“Contamos con un plan quinquenal, pero no podremos ponerlo en práctica sin la participación de todas y todos”, declaró Jessica Isbister, recién elegida representante de las mujeres de la sección.
“Nuestra unidad y nuestra solidaridad nos orientarán a lo largo de los próximos cinco años. Nos esperan cinco años difíciles. Sabemos que nuestras luchas no serán fáciles, pero, cuanto más unidos nos mantengamos, mejor saldremos adelante.
“Es fundamental impulsar a las mujeres y a los jóvenes trabajadores y trabajadoras. La Sección Portuaria ha sido pionera en ese sentido: en nuestro comité de salud y seguridad hay un 40 % de mujeres, lo cual nos enorgullece mucho”.
Las empresas que persiguen el lucro a toda costa presentan el “futuro del trabajo” a través de la automatización y la digitalización de los puertos como un “progreso”. La realidad, sin embargo, es que las exageradas afirmaciones sobre los aumentos de la productividad suelen ser falsas y ponen en riesgo los empleos y la seguridad del personal portuario, como demuestra la investigación realizada por la ITF sobre la automatización portuaria en Nueva Zelanda.
“Las inversiones son cada vez mayores debido a la automatización y no obtendrán rendimiento durante 20 años. Es por eso por lo que sentimos preocupación, porque significa que habrá más presión sobre las condiciones laborales”, explicó Niek Stam, recién elegido primer vicepresidente de la Sección Portuaria.
“Podemos estar en contra de la automatización, pero tenemos que comprenderla. ¿Qué implica para la productividad? Porque el personal portuario no va al trabajo para empobrecerse. ¿Qué implica para la estabilidad laboral?
“Hace falta saber por qué una empresa quiere automatizar. Y hemos recabado todas las experiencias que hemos tenido —en puertos alemanes, en el puerto de Róterdam, en otros puertos del mundo— para aumentar nuestra fuerza y nuestros conocimientos”.
La Conferencia de la Sección Portuaria se desarrolló en el contexto de las luchas contra la codicia empresarial en las que participan los sindicatos afiliados a la ITF. Entre ellas cabe mencionar la huelga que organizó la Asociación Internacional de Estibadores (ILA) contra la alianza USMX en la Costa Este de los Estados Unidos, las acciones colectivas del Sindicato Marítimo de Australia (MUA) contra Qube Ports en todo el país y la lucha por el respeto del derecho fundamental a la libertad de asociación que libra el sindicato turco Liman-İş contra el empleador portuario Borusan Lojistik AS.
“Participar en la lucha, estar en los piquetes... de eso se trata”, señaló el primer vicepresidente saliente de la Sección Portuaria, Willie Adams.
“Te mueves sobre el terreno, te codeas con tus compañeros y compañeras, te miran a los ojos —de camarada a camarada— y sabes de qué va todo. A los empleadores les da miedo vernos juntos.
“El poder y la fuerza que sostienen a la ITF están en esta sala: son los trabajadores y las trabajadoras portuarios.
“Somos militantes, somos poderosos, tenemos un estilo particular. Controlamos la cadena de suministro, tenemos un enorme poder, y nuestros empleadores lo saben”.
Los delegados y las delegadas también eligieron al Comité de la Sección Portuaria de la ITF, que impulsará el programa de trabajo de la sección durante los próximos cinco años. Estará liderado por Paddy Crumlin, reelegido presidente, junto con Niek Stam como primer vicepresidente y Bobby Olvera Jr. como segundo vicepresidente.
Hamnarbetarna ska genomdriva ITF:s sex krav
Hamnarbetare sluter upp i Marrakech för att förnya kampen för rättigheter, säkerhet och arbetsnormer.
De sex krav som debatteras vid Internationella Transportarbetarefederationens (ITF) kongress är ITF:s hamnarbetaresektions huvudsakliga arbete och fokus – detta är det centrala budskapet som hamnarbetarna idag enades om och gav vid ITF:s kongress i Marrakech.
Utmaningarna hamnarbetare världen över står inför speglar ITF:s framväxande fokus på ansvar, jämlikhet, rättigheter, säkerhet, hållbarhet och arbetets framtid – vitala och sammanlänkade arbetsområden som kan hjälpa till att åstadkomma verklig förändring i samtliga transportarbetares liv och uppehälle.
Hamnarbetaresektionens ordförande Paddy Crumlin sa: ”Det var hamnarbetare och sjöfolk som grundade ITF. Hamnarbetare vet att vi alltid har varit de som utsatts – de gör allt de kan för att splittra oss.”
”Hamnarbetare förväntar sig den anständighet och värdighet vi förtjänar för det arbete vi utför, vare sig det är våra rättigheter, vår värdighet, att slippa leva i fattigdom, eller att slippa skadas eller dö på jobbet.”
Sektionens fokus på de sex kraven överlappar ofta och inkluderar specifika utmaningar som hamnarbetare står inför gällande automatisering, arbetsmiljö och jämlikhet.
Precis som för många av ITF:s sektioner, är ansvar i leveranskedjan – att hålla företagen högst upp i leveranskedjorna ansvariga för rättighetskränkningar som sker i dessa – ett övergripande arbetsområde då bolagsjättarna inom transport och logistik i allt större utsträckning integrerar sina leveranskedjor och verksamheter i takt med att de anskaffar sig olika transportslag. Och med sin långa historia av solidaritet och kamp överallt i världen är hamnarbetarna stålsatta och redo för den viktiga roll de ska spela under de kommande fem åren.
”Vi har en femårsplan, men vi lyckas inte såvida inte alla hjälper till,” sa sektionens nyligen valda representant för kvinnliga transportarbetare Jessica Isbister.
”Det är vår enighet och vår solidaritet som kommer att leda oss genom de kommande fem åren. Det kommer att bli fem år fyllda av utmaningar, vi vet att våra kamper inte blir lättare, men ju tätare vi håller samman desto bättre tar vi oss igenom det.”
”Det är avgörande att vi främjar kvinnliga och unga arbetare. Hamnarbetaresektionen har varit ledande på det området – vår arbetsmiljökommitté består till 40 % av kvinnor, och det är vi väldigt stolta över.”
”Arbetets framtid”, utifrån ett perspektiv av automatisering och digitalisering i hamnar, målas gång på gång upp av vinsthungriga företag som ”framsteg” – men verkligheten, som ITF:s arbete i Nya Zeeland visar, är att överdrivna påstående om produktivitetsökningar ofta är falska, och därmed riskerar hamnarbetare att förlora sina jobb samtidigt som deras säkerhet på arbetsplatsen äventyras.
”Investeringarna blir större och större på grund av automatisering, och de kommer inte att ge avkastning på 20 år – därför är vi oroliga, för det innebär att arbetsvillkoren kommer att pressas ytterligare”, sa hamnarbetaresektionens nyligen valda förste vice ordförande Niek Stam.
”Vi kan motsätta oss automatisering, men vi måste förstå den. Vad innebär den för produktiviteten? För hamnarbetare går inte till jobbet för att bli fattigare. Vad innebär den för arbetssäkerheten?”
”Man måste veta varför arbetsköparen vill automatisera – och vi har samlat alla våra erfarenheter, i tyska hamnar, i Rotterdams hamn och i andra hamnar världen över så att vi kan bli starkare och klokare.”
Hamnarbetaresektionens konferens hålls mot bakgrund av den kamp mot giriga företag som ITF:s medlemsförbund står inför. Dessa inkluderar International Longshoremen Associations (ILA) strejkåtgärder mot USMX på USA:s östkust, Maritime Union of Australias (MUA) fackliga åtgärder i Australien mot Qube Ports, och den kamp gällande respekt för föreningsfriheten som det turkiska fackförbundet Liman-İş för mot hamnarbetsgivaren Borusan Lojistik AS.
”Genom att ta upp kampen, genom att stå strejkvakt – det är så vi får till förändring,” sa hamnarbetaresektionens avgående förste vice ordförande Willie Adams.
”Man beger sig till händelsernas centrum, krokar arm med sina bröder och systrar och ser varandra i ögonen – då förstår man vad det handlar om. Arbetsköparna blir rädda när de ser oss samlade.”
”Den makt och styrka som utgör ITF:s ryggrad sitter i det här rummet: hamnarbetare.”
”Vi är militanta, starka och vi har en speciell utstrålning. Vi kontrollerar leveranskedjan, vi har enorm makt, och arbetsköparna vet det.”
Ombuden valde även ITF:s hamnarbetaresektions kommitté, som ska föra sektionens arbetsplan framåt under de kommande fem åren. Den kommer att ledas av Paddy Crumlin, som på nytt valdes till ordförande, tillsammans med Niek Stam som förste vice ordförande och Bobby Olvera Jr som andre vice ordförande.
항만노동자들은 ITF의 6가지 요구사항을 전달할 것이다
항만노동자들은 권리, 안전, 노동기준을 위한 투쟁을 재개하기 위해 마라케시에 모일 것이다.
국제운수노동조합연맹(ITF) 총회에서 논의 중인 6가지 요구사항은 ITF 항운분과의 핵심 업무이자 중점 과제이다 - 마라케시 ITF 총회에서 오늘 항운분과가 합의하고 전달할 핵심 메시지이다.
전 세계 항만노동자들이 직면한 도전과제들은 ITF가 새로이 초점을 맞추고 있는, 모든 운수노동자들의 삶과 생계에 실질적인 변화를 일으키는 데 도움이 되는 업무 분야를 연결시키는, 중요한 과제인 - 책임성과 평등, 권리, 안전, 지속 가능성, 노동의 미래를 반영하고 있다.
항만분과 의장, 패디 크럼린(Paddy Crumlin)은, 다음과 같이 말했다: “ITF를 설립한 사람은 항만노동자와 선원들입니다. 항만노동자들은 우리가 항상 당하는 입장이라는 것을 - 그들은 우리를 분열시키기 위해 수단과 방법을 가리지 않는다 – 알고 있습니다.
항만노동자들은 우리의 권리와 존엄성, 가난하게 살지 않는 것, 업무 중 사상자가 되지 않는 것 등 우리가 하는 일에 대해 마땅히 누려야 할 품위와 존엄성을 갖기를 기대합니다.”
항운분과의 6가지 요구사항은 중복되는 경우가 많으며 자동화와 산업보건안전(OSH), 평등 면에서 항만노동자들이 직면한 특정 도전과제를 포함하고 있다.
운송 및 물류 분야의 거대 기업들이 다양한 운송 수단을 인수하면서 공급망과 운영을 점점 더 통합함에 따라, 대다수 ITF 분과들과 마찬가지로, 공급망 책임성 - 공급망의 최상위에 있는 기업에 공급망 내 권리 남용에 대한 책임을 묻는 것 - 은 공통 업무 영역이 되었다. 항만노동자들은 어디서나 오랜 연대와 투쟁의 역사를 갖고 있어, 향후 5년 동안 핵심 역할을 수행할 준비가 되어 있다.
새로 선출된 분과 여성 대표 제시카 이스비스터(Jessica Isbister)는 “5개년 계획이 있지만 모두의 참여 없이는 불가능합니다.”라고 말했다.”
“앞으로의 5년을 이끌어갈 것은 우리의 단합과 연대의 힘입니다. 힘든 5년이 될 것이고, 우리의 투쟁이 점점 쉬워지지는 않을 것이라는 것을 알고 있지만, 우리가 더 강하게 뭉칠수록 더 잘 이겨낼 수 있을 것입니다.”
“여성과 청년 노동자를 승진시키는 것은 매우 중요합니다. 항만분과는 이런 면에서 선도해왔으며, 보건안전위원회의 40%가 여성으로 구성되어 있어 매우 자랑스럽습니다.”
항만의 자동화와 디지털화라는 관점에서 볼 때, '노동의 미래'는 이윤을 추구하는 기업들에 의해 '진보'로 포장되지만,뉴질랜드에서 ITF의 업무가 보여주듯, 생산성 향상이라는 부풀려진 주장은 종종 거짓일 수 있으며, 그 결과 항만노동자 일자리가 위태로워지고 작업 안전성이 위협받는 것이 현실이다.
“자동화로 인해 투자는 점점 더 커지고 있고, 20년 동안은 수익이 없을 것입니다 – 이는 노동조건에 대한 압박이 더 커질 것임을 의미하기 때문에 걱정입니다.”라고 새로 선출된 항만분과 제1 부의장 닉 스탐(Niek Stam)은 말했다.
“우리는 자동화를 반대할 수 있지만 이해하기는 해야 합니다. 자동화는 생산성에 관하여 어떤 의미가 있습니까? 항만노동자들이 일하러 가지 못해서 더 가난해지기 때문입니다. 자동화는 일자리 안정에 어떤 의미가 있습니까?”
“여러분은 사용주가 왜 자동화를 원하는지 알아야 합니다 - 그리고 우리는 독일의 항구들, 로테르담 항구, 전 세계 다른 항구에서 쌓은 우리의 모든 경험을 바탕으로 더 강하고 현명해질 수 있습니다.”
항운분과 회의는 ITF 가맹조직들이 직면한 기업 이윤 추구에 대한 지속적인 투쟁을 배경으로 한다. 여기에는 미국 동부 해안의 USMX를 상대로 한 국제항만노동조합협회(ILA)의 파업과, 호주 전역의 호주해운노동조합(MUA)의 큐브 항구를 상대로 벌이는 노동 쟁의, 보루산(Borusan) 항구 사용주인 보루산 로지스틱(Borusan Lojistik) AS를 상대로 튀르키에 노조 리만 이스(Liman-İş)가 진행 중인 결사의 자유라는 기본권 존중을 위한 투쟁 등이 있다.
“쟁의에 참여하고 시위피켓을 들고 서는 것, 그것이 바로 그런 일이 일어나는 곳입니다."라고 퇴임하는 항만분과 제1 부의장 윌리 아담스(Willie Adams)는 말했다.
“시작점에 가서 형제자매와 팔짱을 끼고 – 형제와 형제, 자매와 자매가 – 서로 눈을 마주보세요 - 무엇에 관한 것인지 전부 알게 될 것입니다. 사용주들은 우리가 함께 있는 모습을 보면 겁을 먹습니다.”
“ITF의 근간이 되는 힘과 저력은 바로 이 방에 있는 항만노동자들입니다.”
“우리는 전투적이고 강하며, 서로 다른 유형의 호기를 가지고 있습니다. 우리는 공급망을 통제하며, 엄청난 힘을 보유하고 있으며 우리의 사용주는 이걸 알고 있습니다.”
또한 대의원은 향후 5년 동안 항운분과의 업무 계획을 추진할 ITF 항운분과 위원회를 선출했다. 항운분과 위원회는 의장으로 재선출된 패디 크럼린(Paddy Crumlin)과 함께 닉 스탐(Niek Stam) 제1 부의장, 바비 올베라 주니어(Bobby Olvera Jr) 제2 부의장이 함께 이끌어나갈 것입니다.
